Zaburzenia mowy u osób z ZA

Jestem logopedą, nauczycielem wspomagającym i nauczycielem rewalidacji. Zajęcia rewalidacyjne to zajęcia terapeutyczne, których celem jest usprawnianie zaburzonych funkcji. W przypadku młodzieży z zespołem Aspergera głównym zaleceniem jest rozwijanie umiejętości społecznych oraz komunikacyjnych uczniów.

Jakie problemy komunikacyjne mają osoby z ZA? Zespoły orzecznicze często wpisują zaburzenia pragmatyczne, niepełne rozumienie treści oderwanych od podstawowego znaczenia, problemy rozumieniem przenośnego znaczenia języka, trudności z rozumieniem społecznych i sytuacyjnych reguł zachowań językowych, trudności z podtrzymaniem rozmowy, ignorowanie partnera komunikacyjnego, przekształcanie dialogu w monolog, ograniczoną ekspresję mimiczną, ograniczony kontakt wzrokowy.

Tylko co to znaczy? Zaburzenia pragmatyczne wiążemy z trudnościami w użyciu języka. Uczniowie mają trudność z dostosowaniem wypowiedzi do słuchacza, mogą nadużywać stylu potocznego lub mówić formalnie. Często zachowują się tak samo w różnych sytuacjach. Czasem używają dziwnego, nienaturalnego słownictwa. Uczniowie ci często nie lubią słuchać, przerywają w nieodpowiednich momentach, trudno im prowadzić zwykłą rozmowę. Jakie są tego konsekwencje? Ilu rówieśników będzie chciało rozmawiać z kimś, kto ciągle wtrąca coś na temat swoich zainteresowań, nie trzyma się głównego tematu rozmowy? Albo nie patrzy na rozmówcę? Albo nie zachowuje naturalnego fizycznego dystansu od kolegi?

Rówieśnik powie "spadaj" i odejdzie.