TUS dla młodzieży

Dla kompetencji społecznej kluczowe jest rozpoznawanie sytuacji społecznych i ocena własnej reakcji (informacja zwrotna). Interwencja społeczna u młodzieży uwzględnia zachowanie (jak zachować się w danej sytuacji) oraz emocje: samoregulację emocjonalną (panowanie nad trudnymi uczuciami) oraz monitorowanie swoich zachowań (czy dobrze się zachowałem?). Z moich doświadczeń wynika, że większy problem uczniowe mają ze sferą emocji, z panowaniem nad sobą oraz z samomonitorowaniem, z refleksją nad swoim zachowaniem. Nastolatkowie ze spektrum mają już wiele negatywnych doświadczeń społecznych. Rozmowy z nimi muszą uwzględniać szerokie tło zachowań ludzi. Starając się zrozumieć czyjeś zachowanie, musimy dowiedzieć się, dlaczego ono zaistniało, zanim je ocenimy. Jeśli chcemy, żeby zachowanie się zmieniło, musimy wpłynąć na myślenie, które było w tle.