Ćwiczenia rewalidacyjne - teoria umysłu

Jak prowadzić rewalidację młodzieży z autyzmem, wykorzystując znajomość nabywania kolejnych etapów teorii umysłu? Moi uczniowie są zbyt dorośli, by korzystać z rysunków przedstawionych w podręczniku Barona-Cohena. Wykorzystuję więc zasady zamieszczone w podręczniku, by rozmawiać o tym, że ludzie patrzą na świat z różnej perspektywy ("Ludzie nie zawsze widzą tę, samą rzecz. Czasami widzą różne rzeczy" (Baron-Cohen, Zeszyt ćwiczeń, 2012: 36). Złożone przyjmowanie perspektywy ćwiczę po to, by uczniowie zrozumieli, że ludzie mogą widzieć tę samą rzecz w różny sposób, na przykład ja widzę do góry nogami, a uczeń normalnie. Następnym etapem jest rozumienie zasady "widzieć znaczy wiedzieć". Do zasady tej odwołuję się często podczas zajęć rewalidacyjnych, by utrwalić wiedzę o tym, że ludzie wiedzą tylko to, czego doświadczyli pośrednio lub bezpośrednio.

Kolejnym etapem jest rozumienie pojęciowego przejmowania perspektywy. Poziom ten nie dotyczy już tego, co ludzie widzą, lecz ich umysłu, przekonań i myśli. Przekonania, którymi kierują się ludzie bywają prawdziwe lub fałszywe. Etap ten jest sednem teorii umysłu. Osoby z ASD muszą uczyć się myśleć o myślach innych osób i wykorzystywać tę wiedzę, do przewidywania ich zachowań. Muszą też wiedzieć, że ludzie często kierują się fałszywymi przekonaniami i zachowują się zgodnie z nimi.